بررسی علل خوردگی قسمت های فوقانی (در معرض هوا) شیرهای دفنی و حوضچه ای گاز موجود و ارائه راهکارهای جلوگیری از آن

بدنه شیرهای سماوری دفنی مورداستفاده در صنعت گاز از نوع فولاد کربنی a216 بوده که برای جلوگیری از خوردگی آن در خاک از غلاف پلی اتیلنی استفاده می شود. تجمع آب های سطحی در انتهای غلاف منجر به بروز خوردگی شیاری در شیار بین plug و cover شده و منجر به خرابی شیرها می شود. جهت جلوگیری از خوردگی شیرهای دفنی، استفاده از پوشش های نیکل، کروم و روی و هم چنین گریس پایه کلسیم (دارای مقاومت عالی در برابر نفوذ آب) پیشنهاد شد. پوشش های پیشنهادی به روش آبکاری الکتریکی بر روی سطح فولاد a216 رسوب داده شد و رفتار الکتروشیمیایی و مقاومت در برابر خوردگی شیاری در محلول 5/3% nacl موردبررسی قرار گرفت. جهت بررسی رفتار الکتروشیمیایی نمونه ها آزمون تعیین پتانسیل مدارباز، کرونوآمپرومتری و پلاریزاسیون تافل و جهت ارزیابی مقاومت در برابر خوردگی شیاری آزمون پلاریزاسیون سیکلی مطابق استاندارد astm g61 و آزمون غوطه وری مطابق استاندارد astm g78 انجام شد. نتایج آزمون کرونوآمپرومتری نشان داد که اعمال پتانسیل v 0/3+ منجر به حفره دار شدن پوشش های کروم و نیکل شده اما در فولاد و پوشش روی حفرات موضعی تشکیل نمی شود. پوشش کروم نسبت به سایر پوشش ها تأثیر بیشتری در کاهش جریان و افزایش مقاومت در برابر خوردگی فولاد a216 دارد. نتایج آزمون پلاریزاسیون سیکلی نشان داد که نمونه فولادی و پوشش های نیکل، کروم و روی در برابر خوردگی شیاری حساسیت دارند اما نمونه فولادی گریس کاری شده حساسیتی در برابر خوردگی شیاری ندارد هم چنین پوشش کروم نسبت به نمونه فولادی و سایر پوشش ها مقاومت بیشتری در برابر شروع خوردگی شیاری از خود نشان داد اما پهنای زیاد منحنی پلاریزاسیون سیکلی نشان دهنده آن است که در صورت بروز خوردگی شیاری، پیشروی آن در پوشش کروم شدیدتر است. تصاویر sem نمونه ها پس از یک ماه غوطه وری در محلول آزمون نشان داد که بروز خوردگی شیاری در نیکل و کروم همراه با تشکیل حفرات موضعی در دهانه شیار است اما در فولاد و پوشش روی خوردگی درون شیار یکنواخت تر بوده و حفرات در دهانه شیار دیده نشد هم چنین استفاده از گریس منجر شد پس از یک ماه غوطه وری، علائمی از خوردگی شیاری در نمونه فولادی دیده نشود.